Terapia trzewna / wisceralna (terapia organów wewnętrznych)

Jest to praca nad ruchliwością i ruchomością danego narządu trzewnego. Manipulacje wisceralne są aplikowane w celu przywrócenia równowagi między strukturą a funkcja danego narządu trzewnego a narządem ruchu.

Ciało ludzkie codziennie ulega napięciu. Jest to spowodowane stresem, urazem lub złymi nawykami. Organizm ludzki to nie pojedyncze organy, ale ciało jako całość, a istota leczenia nie polega na przyniesieniu chwilowej ulgi, lecz usunięciu przyczyn. Takie możliwości daje terapia wisceralna. Terapia wisceralna jest postępowaniem leczniczym, który ma na celu przywrócenie prawidłowego napięcia, elastyczności i ruchomości narządów wewnętrznych.

Organy są otoczone i „podwieszone” przez system powięzi, które poprzez krezki, więzadła i otrzewną przytrzymują je i łączą. Ten system, szczególnie w tylnej ścianie jamy brzusznej może powodować zmiany napięć w całym układzie powięzi oraz przez system połączeń tkankowych powodować bóle w miejscach przyczepów (np. bóle pleców, stawów krzyżowo-biodrowych) czy w miejscach dużo bardziej odległych (np. w barku czy szyi).

W terapii wisceralnej terapeuta wykorzystuje dłoń. Jest ona jednocześnie instrumentem diagnostycznym i narzędziem terapeutycznym. Techniki wykorzystywane w terapii trzewnej wprowadzają bodziec stymulujący odpowiedź organizmu.

Wyeliminowanie zaburzeń ruchomości oraz napięć w ciele ludzkim pozwoli na przywrócenie harmonii oraz usprawnienie samoregulujących się procesów w ludzkim organizmie. Należy pamiętać , że w terapii narządów wewnętrznych mamy doczynienia z zaburzeniem czynności danego narządu bez morfologicznej patologii, którą możemy zobaczyć w badaniach dodatkowych.

Wskazania:

utrudnione przełykanie
problemy z trawieniem
bolesne miesiączki, spowodowane problemami ginekologicznymi
wysiłkowe nietrzymanie moczu
objawy refluksu żołądkowego
zaparcia, biegunki
napięcia i bóle w obrębie jamy brzusznej
bóle głowy
bóle pleców, karku, biodra i barku
zespół jelita wrażliwego
bezsenność, ogólne zmęczenie – może wynikać z dysfunkcji nerek

Terapia wisceralna ma zbawienny wpływ w sytuacjach funkcjonalnego i strukturalnego zakłócenia pracy układu mięśniowo-szkieletowego, naczyniowego, nerwowego, moczowo-płciowego, oddechowego, pokarmowego, krwionośnego. Pozwala na zbadanie wewnętrznych struktur, określenie dynamiki ruchu i połączeń organów, błon, powięzi oraz więzadeł, a w końcu zaaplikowanie odpowiedniej metody leczenia problemu. Mobilizacje wisceralne w bezinwazyjny sposób mogą poprawiać pracę narządów wewnętrznych, poprzez uruchamianie naturalnych procesów samoregulacji. Praca wisceralna jedynie wspomaga a nie zastępuje leczenia farmakologicznego oraz potrzeby opieki specjalistycznej.